Λωτός

Lotus - Λωτός

(Βοτ.) Ο Λωτός γένος Αγγειόσπερμων, Δικότυλων φυτών που ανήκει στην τάξη Φαβώδη, οικογένεια Ψυχανθή. Περιλαμβάνει 100 είδη θαμνοδών και ποωδών φυτών που είναι ιθαγενή των εύκρατων περιοχών της Ευρώπης, Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής. Είναι φυτά με φύλλα σύνθετα και άνθη λεπτόμισχα, ψυχόμορφα, κίτρινα, κόκκινα ή λευκά. Γνωστότερο είδος είναι το Ευρασιατικό ένα χαμηλό ποώδες πολυετές με μικρά ζωηρά κίτρινα άνθη που συχνά φέρουν πορφυρές ραβδώσεις. Το είδος Lotus Uliginosus ευδοκιμεί σε τυρφώδη εδάφη, γεγονός σπάνιο για ψυχανθές. Όπως και το προηγούμενο έχει μεγάλη θρεπτική αξία και αποτελεί άριστο νομευτικό φυτό. 

O αιγυπτιακός λωτός γνωστός και ως λευκός λωτός είναι ένα είδος νούφαρου Nymphaea lotus, o μπλε λωτός είνα το είδος N. caerulea του ίδιου γένους. Ο ιερός λωτός των Ινδουιστών είναι το υδρόβιο φυτό Nelumbo nucifera του γένους Νελούμπο με λευκά ή αχνά ρόδινα άνθη. Ο λωτός με τη μορφή νούφαρου παίζει πρωτογενή ρόλο στην αιγυπτιακή μυθολογία. Χρησίμευσε ως υποστήριγμα του πρώτου ήλιου από τη δημιουργία του κόσμου. Αποτέλεσε μόνιμο στοιχείο στην αρχιτεκτονική. Οι Αιγύπτιοι τεχνίτες εμπνεύστηκαν από τη μορφή του για να δημιουργήσουν τον "λωτόμορφο ρυθμό" που χαρακτηρίζεται από κίονες με σώμα σε μορφή δέσμης και κιονόκρανα που παριστάνουν είτε το μπουμπούκι του λωτού είτε το ανοιχτό άνθος του. Ακολούθησε αυτή τη τεχνοτροπία ο φοινικικός ρυθμός, πρόδρομος του γνωστού μας ιωνικού ρυθμού.

Το άνθος του ιερού λωτού των ινδουιστών συμβολίζει στην Ινδία την ομορφιά. Φαίνεται επίσης ότι συμβολίζει την θεϊκή γέννηση, την αθανασία και την αρχική αγνότητα. Ο λωτός συνδέθηκε για πρώτη φορά με τους μύθους της δημιουργίας στις Βραχμάνες. Αργότερα στη Μαχαμπχαράτα αναφέρεται ότι ο Βράχμα γεννήθηκε από έναν λωτό που έβγαινε από τον ομφαλό του Βισνού. Το άνθος του λωτού εύλογα συνδέθηκε με τον ήλιο καθώς ανοίγει με την ανατολή και κλείνει με τη δύση του.

👉 Πληροφορίες Πάπυρος Larousse Britannica.